Tekst: Jadwiga Sitarz Korekta tekstu: Edward Rogowski
Muzyka, opracowanie wokalne i aranżacja półplaybacku oraz jego nagranie: Edward Rogowski
Z mazowieckiej ziemi nasz ród, Kolorami tęczy błyszczy strój ludowy, W naszym godle królewski ptak, Biały łabędź - dostojeństwa znak herbowy.
Ref: Bądź nam łabędziu znakiem powagi, Zgody, jedności, wielkiej odwagi, By nam sił starczyło dla bliskich i gości, Byśmy zostawili ślad dla potomności.
Wielcy ludzie sławili cię swoim piórem, Żmichowska i Kitowicz, Tworząc dzieła kilka wieków wstecz, Przysłużyli się rzeczyckiemu ludowi.
Ref: Bądź nam łabędziu znakiem powagi, Zgody, jedności, wielkiej odwagi, By nam sił starczyło dla bliskich i gości, Byśmy zostawili ślad dla potomności.
Z pól, ogrodów, rodzinnych stron, Czerpiemy radość życia i sens istnienia, Siedem wieków historia trwa, Rośnie w sławę, daje siłę ludziom, moc tworzenia.
Ref: Bądź nam łabędziu znakiem powagi, Zgody, jedności, wielkiej odwagi, By nam sił starczyło dla bliskich i gości, Byśmy zostawili ślad dla potomności.
Melodia hejnału napisana przez Edwarda Rogowskiego w oparciu o motyw muzyczny zaczerpnięty z obereczka ludowego grywanego przez staroświeckiego muzykanta, skrzypka rzeczycakiego -JANA STEFAŃCZYKA- nazywanego powszechnie "WALOSKIEM", żyjącego w latach 1879 - 1932
